O zmierzchu

Caspar David Friedrich. Zmierzch

In Abendrot jest najbardziej znaną z wielu   „wieczornych” pieśni Schuberta. Powstała najprawdopodobniej w końcu 1824 roku lub na początku 1825 roku. Wówczas to poprawa zdrowia kompozytora pozwoliła mu na opuszczenie domu ojca i wynajęcie własnego pokoju. Autorem wiersza jest Karl Lappe. Wiersze tego poety zostały opublikowane już po śmierci Schuberta. Może więc zostały przez kogoś polecone. Jeszcze jedna pieśń „Der Einsame” D 800 powstała do wiersza Lappe’go. Pieśń ta skomponowana w pogodnej durowe tonacji została oznaczona tempem „sehr lagsam” czyli bardzo wolno. To rodzaj inwokacji i podziękowania dla stwórcy i jednocześnie zachwyt nad pięknem natury, która często pomaga człowiekowi zmagać się z losem.
Utwór został wydany przez Antoniego Diabelli’ego dopiera w 1832 roku prawie cztery lata po śmierci kompozytora.

 Agnieszka

(Kliknij aby zobaczyć nuty)

(Wersja KS)

Melodia + akompaniament

Akompaniament

Im Abendrot

O wie schon ist deine Welt
Vater, wenn się golden strahlet!
Wenn dein Glanz herniederfallt
Und den Staub mit Schimmer malet
Wenn das Rot, das in der Wolke blinkt
In mein stilles Fenster sinkt!

Konnt ich klagen, konnt ich zagen?
Irre sein an dir und mir?
Nein, ich will im Busen tragen
Deinen Himmel schon allhier.
Und dies Herz, eh’es zusammenbricht
Trink noch Glut und schlurft noch licht!

O zmierzchu

O jak piękny jest Twój świat,
Ojcze, gdy się złotem mieni!
Gdy Twój blask na ziemię padł
I pył barwą rozpromieni.
Kiedy czerwień, która w chmurach lśni
W moim cichym oknie śpi.

Jak się skarżyć, jak się lękać,
Jak mi spory z Tobą wieść?
Nie, poniosę w swoich piersiach
Niebo Twoje po sam kres.
Serce to, zanim przestanie bić,
Będzie żar i światło pić!

Asia S.