Kołysanka

Schubert skomponował trzy kołysanki. Jedną do tekstu Könera, drugą Seidla i tą do nieznanego tekstu, którego autorstwo kompozytor błędnie przypisał M. Claudiusowi. Ta kołysanka jest zdecydowanie najbardziej poruszająca. Słodka, cudowna melodia jest jednocześnie szczera i głęboka. Pozwoliło to niektórym interpretatorom twierdzić, że Schubert komponując ten utwór myślał o swoim zmarłym w niemowlęctwie bracie Teodorze. Data powstania utworu (listopad 1816 roku) pokrywa się z datą tej rodzinnej tragedii. Również wzmianka o liliach i różach miałaby to potwierdzać. Z czternaściorga rodzeństwa Schuberta przeżyło tylko dwóch braci Ferdynand i Karol oraz siostra Teresa. Czy tak było rzeczywiście , nie wiemy, dziś pieśń ta jest śpiewana jako wyraz matczynej miłości: wiecznej i bezgranicznej.