Pstrąg

Jedna z najbardziej znanych pieśni skomponowana została na początku 1817roku. Kompozytor zadedykował ją swojemu przyjacielowi Józefowi Hüttenbrennerowi. Przesyłając jej rękopis Schubert napisał : "Najdroższy przyjacielu, dowiaduje się z nadzwyczajną przyjemnością, że podobają Ci sie moje pieśni. Jako dowód mej wielce oddanej przyjaźni posyłam Ci jeszcze jedną[...]. Właśnie gdy w pospiechu zamierzałem wysłać Ci tę rzecz, podniosłem, prawie już zasypiając, kałamarz i z całkowitym spokojem wylałem jego zawartość na nuty. Cóż za katastrofa!" Poplamiony rękopis Józef Hüttenbrennen przechowywał jak relikwię wiele lat.
„Pstrąg” jest małą scenką rodzajową lub mini dramatem z leciutkim morałem. Pogodny, beztroski nastrój  prostej linii melodycznej w tonacji D-dur i akompaniament ilustrujący prawdziwie schubertowski krajobraz: jasną łąkę, płynący potok, śpiew ptaków, pluskający beztrosko pstrąg dopiero w końcowej fazie zostaje zmącony  Moment kulminacyjny – złapanie rybki, podkreślone jest dynamiką forte i pauzą generalną. Ostatni wers tekstu to powrót do początkowej melodii. Schubert wykorzystał te pieśń jako temat do szeregu wariacji ze swojego słonecznego kwintetu A-dur skomponowanego w 1819 roku. W 1846 roku Franz Liszt dokonał transkrypcji tej pieśni na fortepian solo.
Ludwik Jerzy Kern tak opisał swoją hipotezę powstania "Pstrąga"

Agnieszka

 (kliknij aby zobaczyć nuty)                                                      

(Wersja KS) 
                                                            

    melodia+akompaniament  

   akompaniament