11. Die Stadt

Am fernen Horizonte
Erscheint, wie ein Nebelbild,
Die Stadt mit ihren Türmen,
In 'Abend'dämm'rung ge'hüllt.

Ein feuchter Windzug kräuselt
Die graue Wasser'bahn;
Mit traurigem Takte rudert
Der Schiffer in meinem Kahn.

Die Sonne hebt sich noch einmal
Leuchtend vom Boden empor
Und zeigt mir jene Stelle,
Wo ich das Liebste verlor.

11. Miasto

Na horyzoncie w dali
Majaczą jak zjawa z obłoków
Strzeliste miasta wieże
W świetlistym całunie zmroku.

Wilgotna marszczy bryza
Stalową taflę wody,
W żałobnym wiosłuje rytmie
Przewoźnik w mojej łodzi.

Nad ziemią Słońce powstaje
Jaśniejąc znów, jak co rano 
I  miejsce mi wskazuje,
Gdzie utraciłem kochaną.

Asia S.